Veel mensen zijn het erover eens dat huiselijk geweld tussen heteroseksuele stellen in één richting loopt. Het traditionele beeld van huiselijk geweld is meestal zo geschetst dat de man de dader is van geweld en controlerend gedrag en de vrouw als slachtoffer wordt gecast. In feite zouden sommige mensen hun laagste dollar bij een online casino wedden dat dit gewoon zo is. In een dergelijk wereldbeeld moeten maatregelen om huiselijk geweld tegen te gaan dan ook gericht zijn op de vrouw in de situatie. En toch bevestigen de statistieken deze overtuiging niet. Volgens het Office for National Statistics, de officiële gegevensverzamelaar van de overheid en de nummercruncher in de UKbij ongeveer twee vijfde van gevallen van huiselijk geweld in het land zijn mannelijke slachtoffers betrokken.

Het lijkt er dus op dat er een kloof bestaat tussen de perceptie van huiselijk geweld door de meeste mensen en de realiteit. Hoewel het benadrukken van de mannelijke slachtoffers van huiselijk geweld op geen enkele manier het probleem van vrouwelijk slachtofferschap vermindert, vestigt het de aandacht op het feit dat mannen vaak in een heel ander licht kunnen worden gezien als het gaat om dit ernstige probleem. Waarom is dit?

Mannen zullen mannen zijn, of zullen ze?

Op het eerste gezicht hebben mannen veel voordelen in de samenleving, wat betekent dat het - in sommige opzichten althans - moeilijker is om hen als potentiële slachtoffers van geweld te zien. Mannen verdienen immers meer dan vrouwen, hebben vaak 'betere' banen en zijn over het algemeen fysiek sterker dan vrouwen. Als je hier het traditionele concept aan koppelt dat mannen voor zichzelf opkomen en moeilijke situaties uitdagen, hoe kunnen dan zoveel gevallen van huiselijk geweld tegen mannen ontstaan? Dit is in feite de verkeerde manier om naar de kwestie te kijken.

Omdat er zoveel vooroordelen zijn over mannelijk gedrag en wat het betekent om een ​​man te zijn, kunnen mannen vaak het gevoel hebben dat ze falen als ze het slachtoffer worden van misbruik. Gebrek aan zelfbewustzijn en zelfs schaamte kan ertoe leiden dat veel mannen het hoofd moeten bieden aan een stijgende golf van misbruik die na verloop van tijd steeds erger wordt. Met andere woorden, mannen zijn geen mannen en dat is het einde van het verhaal. In feite rapporteren mishandelde mannen vaak hetzelfde soort controlerend gedrag waar vrouwelijke slachtoffers over praten, waardoor ze zich zelfs afvragen of ze echt een slachtoffer zijn of niet.

Hoe de samenleving gender in binnenlands misbruik percipieert

Het zijn niet alleen mannelijke slachtoffers die de ware aard van huiselijk misbruik door vrouwen niet zien - het is een probleem dat in de hele samenleving wordt aangetroffen. Bekijk deze video waarin twee acteurs een relatief laag niveau van huiselijk geweld uitbeelden in een openbare ruimte. Wanneer de man uit de hand begint te lopen met zijn vriendin, tonen voorbijgangers zich zorgen en grijpen ze in. Wat er aan de hand is wanneer de rollen omgekeerd zijn, is niet dat het publiek niet zo veel zegt, maar dat de situatie door sommigen beschamend en zelfs grappig wordt gevonden. Het sociale experiment wijst er tamelijk netjes op hoe mannen een onsympathiek oor krijgen, zelfs wanneer ze zich uitspreken en om hulp vragen.

Natuurlijk is er niemand die beweert dat vrouwen niet aan hun lot moeten worden overgelaten als ze ongelukkig genoeg zijn om te lijden onder huiselijk geweld en het beheersen van gedrag. Wat nodig is, is hetzelfde inzicht dat aan vrouwen wordt getoond als mannen zich realiseren dat ze zich in een vergelijkbare situatie bevinden. Het weglekken van gevallen van mannelijk slachtofferschap van huiselijk geweld is nog steeds veel voor in de samenleving ondanks verschillende campagnes die geprobeerd hebben om het bewustzijn over het probleem te vergroten.

Wat kan er gedaan worden om de situatie te verbeteren?

Hoewel er minder openbare middelen zijn voor mannelijke slachtoffers van huiselijk geweld - mannen kunnen bijvoorbeeld niet opduiken in een opvangcentrum voor vrouwen om hulp te krijgen - zal een betere opleiding van maatschappelijk werkers, politie en openbare zorgverleners helpen. Er zijn echter tal van dingen die we allemaal kunnen doen die de situatie zullen verbeteren, zelfs als we geen professionals zijn die in openbare diensten werken. Wat zijn zij?

Ten eerste, als een mannelijke vriend met je begint te praten over misbruik in zijn relatie, lach er dan niet om en laat je er niet voor schamen. Luister en laat hem zich uiten. Zoals eerder vermeld, realiseren veel mannen zich niet dat ze het slachtoffer zijn van huiselijk geweld, en als je alleen al een gesprek begint over laag gedrag, kan dat tot een groter besef leiden als je ruimdenkend blijft.

Iets anders dat je kunt doen om een ​​mannelijke vriend te ondersteunen waarvan je denkt dat hij in de problemen zit, is om een ​​veilige haven te bieden, ook al duurt het enkele uren. Vertel je vriend dat het verzamelen van bewijs over huiselijk geweld een goed idee is. Foto's, opnames en getuigenverklaringen zijn allemaal ideaal, maar alleen het bijhouden van een dagboek is een andere geweldige manier om cyclussen van misbruik te documenteren. Het is van cruciaal belang dat noch jij, noch het slachtoffer represaillemaatregelen nemen tegen de dader die het hele proces van bewijsvergaring ondermijnt.

Als de situatie verergert en u denkt dat misbruik zich tot geweld richt, dan zou u op dezelfde manier moeten handelen als u een vrouw zou beschermen. Dit kan betekenen dat de autoriteiten worden opgeroepen om te reageren. Vergeet niet dat de politie dezelfde verplichtingen heeft om mannelijke slachtoffers van huiselijk geweld te beschermen als vrouwen.

Spin Palace Casino Bonussen zonder aanbetaling >>